Het was een week voordat ik besloot om interviews te gaan houden, dus helaas heb ik hem niet meer kunnen vragen. Ik ben zelfs zijn naam vergeten, maar hij was wel de druppel die me heeft doen besluiten mensen te gaan interviewen. Zo gegrepen werd ik door zijn verhaal. Het was op het strand van Praia de Luz. Ik raakte aan de praat met een jongen van een jaar of 35 met een gouden ketting en overal tatoeages. Hij reisde de wereld rond als zendeling. Toen ik hem vroeg naar wat hem daartoe geleid had, kwam hij met een ongelooflijk verhaal. 

Zijn hele leven had hij in de criminaliteit gezeten. Hij vertelde dat hij geen enkel geweten had en dat de jongens in de buurt bang voor hem waren. Op een dag ging het mis en kreeg hij een bijna doodervaring. Hij keek terug op zijn eigen leven en ervaarde enorm veel pijn en donkerte, tot hij opeens werd opgenomen door een enorm allesomvattend licht. Hij ervaarde dat licht als god. Een niet te beschrijven hoeveelheid alwetendheid en liefde, waarmee hij kon praten. Eigenlijk was het zonder woorden en vond het gesprek plaats binnen zijn eigen hoofd waar hij vragen stelde en antwoorden kreeg. Hij kreeg de boodschap dat er een belangrijke taak voor hem lag waarvoor hij terug moest en dat het zijn tijd nog niet was. Wel werd hem duidelijk dat alles om moest. Niet een beetje, maar echt alles!! 

Eén van de eerste dingen die hij deed tot hij uit het ziekenhuis kwam, was zijn excuses aanbieden aan iedereen die hij schade had berokkend. Ook stapte hij uit het criminele circuit en ging hij op zoek naar een andere gemeenschap waar hij meer verdieping kon vinden voor zijn ontmoeting met god. Hij kwam terecht bij de evangelisten en voelde zich er thuis. De jongens uit zijn buurt konden hun oren en ogen niet geloven. De aller gevaarlijkste jongen uit de buurt bood opeens zijn excuses aan, vroeg om een hug en liet zelfs zijn emoties zien!?? Ze waren zo onder de indruk van de totale transformatie en van zijn verhaal dat velen van hen zich ook bekeerden. Hij hielp andere jongeren ook om uit het criminele circuit te blijven via jongerenwerk en begon als zendeling rond te reizen.

Wat me opviel was dat de visie die de zendelingen er volgens hem op nahielden, best veel overeenkomsten vertoonde met de mijne. Het evangelie is niet mijn weg, omdat elke vorm van “religie” in mijn beleving zo vol zit met dogma’s en verdraaiingen dat het moeilijk is om daarbuiten te blijven, maar de leefstijl van deze rondreizende idealisten vind ik zeker bewonderenswaardig. De maatschappij zoals ie nu is, werkt niet meer volgens hem en de mede evangelisten waar hij over vertelde, dus ook zij zoeken naar alternatieve manieren van leven die meer mens en dierwaardig zijn. 

Iets meer dan twee jaar geleden stond hij op het randje van de dood en nu is hij een totaal ander mens. Hoe wonderlijk kan het leven soms lopen.